درسی برای جوانان بلوچ

قوم و ملت بلوچ

مقدمه ای کوتا

قوم بلوچ،ملتی دلاور و ساده زیست ،

طبق شواهد تاریخی قومی از نسل اریایی هستنتد .چنانکه سرهنگ دیمز در نوشته های خود The Baloch Race این مطلب را آورده است

دلاوریهای آنان چنان فراگیر و مشهور است که فردوسی در شاهنامه لب سخن گشوده.

آنها مبارزانی هستند که به همراهی سپاه سیاوش برای نبرد با افراسیاب به توران حمله می‌کنند و نام ایشان همراه دیگر اقوام ایرانی همچون قوم دیلم گیلان پارس پهلو و مبارزان دشت سروچ دیده می‌شود و پرچم ایشان هم نقش پلنگ دارد.

در جایی دیگر . فردوسی در شاهنامه به قوم بلوچ اشاره می‌کند و مردان آن قوم را در سپاه کیخسرو به شجاعت و مردانگی ستوده‌است

سپاهش زگردان کوچ و بلوچ/ سگالیده جنگ مانند قوچ

که کس در جهان پشت ایشان ندید/برهنه یک انگشت ایشان ندید

نگه کرد کیخسرو از پشت پیل/ رده آن سپه را زده بر دو میل پسند

امدش وسخت آفرین/ بران بخت بیدارو فرخ زمین

 در هنگام حمله لشکر اسکندر 

برای فتح به سرکردگی سردار لئن ناتوس پا به این سرزمین گذاشت آنچنان در برابر دلاوران بلوچ درمانده شد که سردار اسکند تاب نیاورد و لشکریانش تارومار شدند[1]

شجاعت های این قوم خلفاء اسلامی را به ستایش آنان وا داشت . چنان که خلفاء اسلام   به پاس مجاهدتهایی که در فتوحات مسلمانان از خود نشان می‌دهند، اجازه سکونت در مناطقی از سوریه را به دست می‌آورند[2] 

قیام بلوچ ها در برابر سربازان پرتغالی

:

پرتغالیها به خلیج فارس و چابهار حمله کردو مرزهای ابی جنوب ایران را اشغال کرد که با قیام دلیرانه بلوچها پرتغالیها شکست خوردند و ابهای ایران ازاد شد.

قلعه پرتغالیها به یادگاری از شجاعت بلوچها باقی مانده است

رویارویی نظامی سرداران بلوچ با ارتش انگلستان در منطقه سرحد:

زنرال ریجنالد ادوارد هری دایر (1927-1864 ) در سال  1295 به بهانه همکاری سرداران بلوچ با قوای آلمانی به بلوچستان حمله کرد . وی 5 سال در بلوچستان ماند و سپس به هندوستان رفت و 6 سال بعد در سن 74 سا لگی در برستول انگلستان در گذشت . وی ماجرای جدال خود با بلوچها را در کتابی بنام مهاجمان سرحد که درسال 1921 درلندن انتشار پیدا کردبه چاپ رساند. این کتاب بعدها توسط دکتر حمید احمدی به همان نام   ترجمه شده است.

جنگها ی این سرداران بلوچ با قوای انگلیس منجر به کشته شدن بسیاری از نیروهای انگلیسی گردید. در نبردی که بین نیروهای جمعه خان با انگلیس در شمال زاهدان کنونی  روی داد بیش از 70 انگلیسی کشته شدند. و در نبرد دره نالک در نزدیکی روستای سنگان نیز بیش از 330 انگلیسی به قتل رسیدند.  این نبرد پس از آن روی داد که سردار جیند خان یاراحمدزهی به دست نیروهای انگلیسی اسیر گردید. دایر که با فریب دادن بلوچها توسط عیدوخان ریگی آنها را به اسارت گرفته بود قصد داشت تا با انتقال این اسرا به هند فتنه بلوچستان را خاموش کند . اما سرنوشت چیز دیگری را رقم زد. اسرا از منطقه کوهستانی تفتان منتقل می شدند که این برای بلوچهای منطقه فرصت مناسبی بود. سردار این منطقه بهروزخان نام داشت وی قاصدی روانه کرد و به سران طوایف گمشادزهی و یاراحمدزهی اعلام نمود که ارتش دایر قصد عبور از منطقه را دارد. بدین ترتیب تفنگچی های این دو قوم گردنه دره نالک را مسدود نموده  و منتظر انگلیسی ها شدند. در نبرد سختی که روی داد بلوچها دو کشته دادند ولی توانستند با استفاده از موقعیت کوهستانی منطقه نیروهای دایر را سرکوب کنند و این افسر انگلیس را برای همیشه از ایران بیرون برانند. در مجموع نبردهای بسیاری بین انگلیس و بلوچ ها رخ داده است که حافظه مردم محل خاطراتی چند از آن را به یاد دارد. یکی از آنها خاطره شهادت پهلوان سردار ایل گمشادزهی می باشد. این سردار بلوچ هنگامی که برای جنگ عازم می گردید غسل کرده و دستور داد تا گاوی قربانی کنند و دعا کرد که خداوند شهادت را نصیب وی کند . از قضا دعای وی نیز پذیرفته شد و در یکی از نبردها به شهادت رسید و در محلی به نام گزک به همراه دیگر شهدای بلوچ به خاک سپرده شد.( سردار خلیل خان گمشادزهی به همراه هیبت و عده ای دیگر از اهالی حسین بـُـرّ گـُشت ، در جنب قریه گشت باسپاهیان انگلیس مواجه میشوند که پس از اتمام مهماتشان ، به بالاِ ی کوه رفته و با غلتاندن سنگها به نبرد ادامه میدهند که بر بالای همین کوه که در سمت شمالی گشت موقعیت دارد ، به شهادت میرسند و آرامگاهشان تا هنوز بر بالای همین کوه واقع بوده و این کوه امروزه به کوه شهیدان معروف است )  دیگری خبر رسانی توسط پیک بهروزخان که لالخان شهلی بر نام داشت. می گویند وی سریع ترین مرد بلوچ بوده است بطوری که این خبر را در کمترین زمان و با پای پیاده به اردوی یاراحمدزهی ها رسانده است. و صدها نکته دیگر و حماسه هایی که مردان بلوچ در سرحد آفریدند.

هیچ گاه این قوم وطن فروشی نکرد. چه زیبا گفت سردار تاج محمد  آنجا که حاضر نگردید به پیشنهاد همکاری امریکای ها جواب مثبت دهد و گفت من ناراضی هستم اما وطن فروشی نمی کنم.

میانه روی و اعتدال:

دوستی و صله رحم در ملت بلوچ حرف اول را میزند ،به خاطر حفظ دوستی و صله رحم از هیچ کوشیشی برای حفظ آن دریغ نمی کنند.ناگفته نماند که بعضا به خاطر غلو در این مسائله دچار مشکلات فراوانی شده اند.این مشکل خواسته یا ناخواسته دامن این ملت را گرفته است .که جاه دارد تلاش رجال مذهبی را یادور شویم که به خاطر از بین بردن این غلو و افراط از جان مایع گذاشتند.

اعتدال این ملت زمانی نمایان می شود که با نگاه به بلاد شام و گسترش تکفیر و افراطی گری در آن سرزمین اثری از این ملت نیست .

این ملت خوش نام است که از سم تکفیریها در امان ماند نه به افراط گریان جواب،بله دادند، نه خود را در دام آنها گرفتار کردند .

امروز هم اگر تکفیریها سرزمین بلوچستان را با نگاه خودشان ببینند .جوانان آگاه بلوچ آنها را مثل سربازان پرتغالی و انگلیسی در خاک خودشان به گور میبرند .

جون بزرگان این ملت به آنان آموخته اند. اگر ناراض شدید وطن فروش نشوید .که خیانت به بلوچ و بلوچستان می شود.

در این ملت نمی بینیم و نمی شنویم که قوم و ملت دیگر را که کلمه طیبه لا اله الا الله خوانده اند تکفیر کنند.

رجال مذهبی :

رجال مدذهبی که از احترام خاصی در این ملت برخوردار هستند در سرلوح اهدافشان میانه روی و اعتدال را قرار داده اند.

زمانی مولوی عبدالعزیزی رهبری این ملت را در دست داشت به همراهی حضرت صاحب زاده و شیخ الحدیث محمد یوسف گوشتیها .هیچ گاه از راه اعتدال و میانه دور نشدند.

الان هم مولانا چابهاری و سرآمد همه حضرت شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید. که تلاشهای آنها در حفظ وحدت اسلامی از کسی پوشیده نیست.

راه اعتدال و میانه که ترجمه زیبای امت وسط  است و

همیشه در گفتار این رهبران بلوچ ورد می شود.

مقاله مختصر از طرف بک جوان بلوچ به جوانان بلوچ  

[1] - تمدن بلوچستان (مکران) ایرج افشار سیستانی ص 90

-

شناسایی ماهیت نژادی مردم بلوچ از سوی غربیان با اتکا بر مسائل فرهنگی، رویکردها و نقد". 2-مجله پژوهش‌های تاریخی ایران و اسلام