پس فهمیدیم که هر کجا مشرکی یافت شد کشتن آن نا جایز است .در آیه هفتم سوره توبهبه عنوان یک قاعده خداوند می فرماید إِلاَّ الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُواْ لَكُمْ فَاسْتَقِيمُواْ لَهُمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْممُتَّقِينَ ﴿7﴾ ترجمه: مگر عهد و پيمان كساني ( از قبائل عرب ) كه در كنار مسجدالحرام با ايشان پيمان بستيد ( و آنان بر پيمان خود ماندگار ماندند ) . مادام كه ايشان در برابر شما راست و وفادار باشند ، شما نيز نسبت بديشان راست و وفادار باشيد و عهد خود را نگاه داريد . بيگمان خداوند پرهيزگاران ( وفاكننده به عهد و پيمان ) را دوست ميدارد . در پاسخ به گفته های تکفیر یها بالید گفت: 1-مشرکان بعد از الغای پیمان باید اسلام بیاورند ،یا از بلاد اسلامی خارج شوند . به مسلمین اجازه دست بردن به شمشیر علیه دشمنان داد ه شده است (مشکل تکفیر یها فهمیدن ظاهر آیاتالهی است نه فهم واقعی ایات از فهم صحیح آیات آنها بدور هستند) لذا باید چنین گفت که عقیده تکفیر یها صحیح نیست و جواب آ«ها به سه صورت است .1-باطل بودن عقیده نسخ،2-باطل بودن جواز قتل هر مشرکی،3- باطل بودن جواز کشتن مسلمان با استناد به آیه فوق. طبری و ابن کثیر قول نسخ را مردود می دانند و آورده اند که آیات سلم و صلح با آیات سیف نسخ نشده اند. نسخ طبق احوال و احواث و موقعیت های است . ابن تیمیه می گوید .قتال فقط علیه ظالم صورت می گیرد (نه هر کسی) نسفی می گوید که امر به قتال مخصوص پیمان شکنان و کساین است که علیه مسلمانان تبانی و توطئه می کنند . شوکانی نیز می گوید که کشتن هر مشرکی به صورت مطلق ناجایز است . سید قطب علت صدور قتال علیه مشرکان در این آیات برداشت موانع نشر اسلام می داند ودست مسلمانان را برای کشتن هر مشرکی باز نگذاشته است . در ایه 14 سوره تو به خداوند شفا یافتن درد های قلوب مؤمنان به عنوان یکی از فلسفه های امر به قتال علیه مشرکان شمرده است . چنانچه می فرماید: قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ ترجمه: ( اي مؤمنان ! ) با آن كافران بجنگيد تا خدا آنان را با دست شما عذاب كند و خوارشان دارد و شما را بر ايشان پيروز گرداند و ( با فتح و پيروزي مؤمنان بر كافران ) سينههاي اهل ايمان را شفا بخشد ( و بر دلهاي زخمي ايشان مرهم نهد و درد ديرينه اذيّت و آزار كفّار را از درون آنان بزدايد ) . تکفیر یها از این آیات بیشترین استفاده را میبرند. فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ترجمه: مشركان ( عهدشكن ) را هركجا بيابيد بكشيد و بگيريد و محاصره كنيد و در همه كمينگاهها براي ( به دام انداختن ) آنان بنشينيد. آنها فکر میکنند که اقامه دین فقط با شمشیر است . در حالی که این اشتباهی بزرگ است و خلاف سیره نبی رحمت صلی الله علیه وسلم است . تکفیر یها ظاهر ایات را تفسیر کرده و جای که به ضرر آنها باشد ادامه آیات را قیچه می کنند. مشکل تفکیریها تفسیر غلط قرآن نیست بلکه آنها با استناد به این ایات به وجوب جهاد علیه مسلمین بی گناه فتواء میدهند در حالی که این خلاف سیره نبوی و امامان است خداوند در قرآن می فرماید: وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُّتَعَمِّداً فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَااباً عَظِيماً ترجمه : و كسي كه مؤمني را از روي عمد بكشد ( و از ايمان او باخبر بوده و تجاوزكارانه او را به قتل برساند و چنين قتلي را حلال بداند ، كافر بشمار ميآيد و ) كيفر او دوزخ است و جاودانه در آنجا ميماند و خداوند بر او خشم ميگيرد و او را از رحمت خود محروم ميسازد و عذاب عظيمي براي وي تهيّه ميبيند . عذاب خداوند برای کسانی است که خون مسلمان بیگناه را بدون هیچ علتی میریزند.